üzüldüğüm şeyler serisine bu gece saat 03.25 ile başlama kararı aldım. tabi bu kararı aldıran bazı gelişmeler var çok şükür her zamanki gibi. neyse arkadaşlar ne diyebilirim ki en kötü günümüz böyle olsun. bugün de buna üzülelim nolmuş ki. sanırım hayatta bana verilen his kapasitesini en çok kullandığım ve sınırlarını zorladığım duygu hüzün. alışkın olduğum diyebilirim aslında.tabi bir süre sonra insan alıştığı duygudan yani güvenli alanından çıkmak istemiyor ve istemsizce güvenli gördüğü duyguyu yaşamakta ısrarcı oluyor. hatta seçimleri de buna göre yaptığımızı düşünüyorum bazen. bu yüzden de hep beni tanıdık duyguma götürecek ilişkiler veya hedefler seçiyorum. hangi duygu diye sorarsanız : hayal kırıklığı. ama bu  zinciri mi desem döngüyü mü desem kırmazsam huzurlu ilişkiler içinde bulunmam imkansız.ama ile cümleye başlanmaz bu arada neyse. e tabi ne hüznü kaç yaşındasın sen falan diye düşünebilirsiniz doğal olarak hak veriyorum ama inanın elde olan bir şey değil. ya da öyle ama ben elde olmasını istemiyorum.hayata hep bir karamsar pencereden bakmak cidden zor. son zamanlarda heveslendiğim bir şey hatırlamıyorum bile.çok uzattım ya tamam en üzgün sensin en depressed sensin ya valla sus kendime tahammülüm cidden ne hüznü ne anlatıyon aq 

not: bu bölümü Gülden Karaböcek-Sen evlisin şarkısı eşliğinde okuyunuz